Młody Technik Ulubione pismo pasjonatów nauki i techniki

Redaktor naczelny poleca:

Konstytucja USA i przetwarzanie informacji, czyli niezwykłe życie Hermanna Holleritha

Cały problem zaczął się w roku 1787 w Filadelfii, kiedy to zbuntowane dawne kolonie brytyjskie próbowały stworzyć konstytucję USA. Były z tym kłopoty – jedne stany były większe, inne mniejsze i chodziło o ustalenie sensownych zasad ich reprezentacji. W lipcu – po kilku miesiącach sporów – doszło się do porozumienia, nazwanego „Wielkim Kompromisem”. Jednym z punktów tego porozumienia było ustalenie, że co 10 lat we wszystkich stanach USA będzie przeprowadzony szczegółowy spis ludności, na której to podstawie miano ustalać liczebność reprezentacji stanowych we władzach.

Nie wydawało się to wówczas zadaniem jakoś przesadnie trudnym. Pierwszy taki spis z roku 1790 zliczył 3 893 637 obywateli, że zaś arkusz spisowy zawierał tylko kilka pytań – nie było problemu z opracowaniem statystycznym wyników. Rachmistrze sobie z tym poradzili bez trudu.

Rychło okazało się, że miłe złego początki. Ludność Stanów Zjednoczonych rosła szybko: od spisu do spisu niemal dokładnie o 35%. W roku 1860 było już do policzenia ponad 31 mln obywateli – a przy tym formularz zaczął tak puchnąć, że Kongres musiał specjalnym postanowieniem ograniczyć dozwoloną liczbę zadawanych pytań do 100. Spis w roku 1880 okazał się trudny na miarę sennego koszmaru: liczba policzonych przekroczyła 50 milionów, zaś opracowanie wyników trwało 7 lat. Spis kolejny, ustalony na rok 1890 był już w tych warunkach jawnie  niewykonalny. Konstytucja USA, dokument dla Amerykanów święty, wydawała się poważnie zagrożona.